Ο πλανήτης του σινεμά σας καλωσορίζει. Διαβάστε κριτικές για τις ταινίες που κυκλοφορούν, μαζί με απολαυστικά κινηματογραφικά αφιερώματα.
Η 95η τελετή απονομής των βραβείων Όσκαρ ανέδειξε μεγάλο νικητή το «Everything Everywhere All At Once» με 7 χρυσά αγαλματίδια. Μια ταινία όνομα και πράγμα, η οποία κέρδισε… «Τα Πάντα Ολα», όντας ούτως ή άλλως η πιο πολυβραβευμένη όλων των εποχών! Συνεχίστε την ανάγνωση «Everything Everywhere All at Once»: Σάρωσε… «Τα Πάντα Όλα», ήταν η καλύτερη ταινία;
Ακόμα και για όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με τις μαύρες σελίδες του Ιρλανδικού Εμφυλίου που «ξεφυλλίζει» με το μεταφορικό του σχόλιο ο Μάρτιν ΜακΝτόνα, αυτή η παλαβιάρικη, έως ζοφερά μαύρη κωμωδία με στοιχεία ιλαροτραγωδίας και μετα-ηθογραφίας, σίγουρα θα σας συνεπάρει χάρη στους έξυπνους διαλόγους και τις δυνατές ερμηνείες των Κόλιν Φάρελ, Μπάρι Κέογκαν και Κέρι Κόντον. Τι συμβολίζουν όμως στην πραγματικότητα «Τα Πνεύματα του Ινισέριν»; Συνεχίστε την ανάγνωση Κριτική: «The Banshees of Inisherin» του Μάρτιν ΜακΝτόνα
Διά χειρός Χλίνουρ Πάλμασον, το φετινό arthouse hit του ελληνικού box-office είναι ένα άγριας ομορφιάς υπαρξιακό οδοιπορικό, δοσμένο σε εκπληκτικό vintage τετράγωνο κάδρο, με φόντο την αδυσώπητη μεγαλοπρέπεια του παρθένου φυσικού τοπίου της Ισλανδίας. Η ακαταμάχητη εικόνα, σε συνδυασμό με τον διεισδυτικά φιλοσοφικό στοχασμό πάνω στο εφήμερο και το ταπεινό της ανθρώπινης ύπαρξης, καθιστούν τη «Χώρα του Θεού» ως το απόλυτο must-watch. Συνεχίστε την ανάγνωση Κριτική: «Η Χώρα του Θεού» («Vanskabte Land» / «Godland», 2022)
Η Κέιτ Μπλάνσετ «κεντάει» στον fictional ρόλο της πρωτοπόρου μαέστρου κλασικής μουσικής Λίντια Ταρ, όμως το ψυχολογικό δράμα του Τοντ Φιλντ είναι κάτι παραπάνω από μια μεγάλη ερμηνεία. Συνεχίστε την ανάγνωση «Tár»: Η Κέιτ Μπλάνσετ κρατά τη μπαγκέτα στην ταινία της χρονιάς
«Ο Θίασος» του Θόδωρου Αγγελόπουλου, ένα έργο-τομή για το εγχώριο και διεθνές σινεμά, μας ξεναγεί στα δυστοπικά σταυροδρόμια της νεότερης ελληνικής Ιστορίας (περίοδος 1939-1952). Συνεχίστε την ανάγνωση «Ο Θίασος» (1975): Το σημαντικότερο έργο στην ιστορία του ελληνικού σινεμά
Μπορεί πολλοί να έσπευσαν να κατηγορήσουν τον Ντάρεν Αρονόφσκι για torture porn και συναισθηματικό εκβιασμό, ωστόσο τα ευαίσθητα θέματα που πραγματεύεται «Η Φάλαινα» χρήζουν ευθείας τοποθέτησης και όχι υπεκφυγών. Από αυτή την άποψη, η ταινία παρουσιάζει ακριβώς όσα πρέπει να δούμε, ενώ ο Μπρένταν Φρέιζερ πραγματοποιεί ολική επαναφορά με μια συγκλονιστική ερμηνεία που δεν αφήνει κανέναν ασυγκίνητο. Συνεχίστε την ανάγνωση «The Whale»: Ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις
Διηγούμενος το χρονικό των τελευταίων ημερών του βωβού σινεμά στο Λος Άντζελες των 1920s και το πέρασμα στον ομιλούντα κινηματογράφο, ο Ντάμιεν Σαζέλ εκπληρώνει μέσω της «Βαβυλώνας» την υπόσχεση να συνθέσει μια επιστολή μίσους προς το Χόλιγουντ, αλλά και ταυτόχρονα αγάπης προς τις ταινίες. Συνεχίστε την ανάγνωση «Babylon»: Η αρχή του τέλους (;) των μεγάλων passion project
Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου είναι μια ταινία-σταθμός για τον νέο ελληνικό κινηματογράφο, διαρρηγνύοντας τις νόρμες της κλασικής αφηγηματικής γραμμής και προάγοντας διαχρονικούς κοινωνιολογικούς προβληματισμούς. Συνεχίστε την ανάγνωση «Αναπαράσταση» (1970): Το ασπρόμαυρο ξεκίνημα του Θόδωρου Αγγελόπουλου
Είναι το «Maestro» του Χριστόφορου Παπακαλιάτη μια αξιοπρόσεκτη προσπάθεια για τα δεδομένα της ελληνικής τηλεόρασης; Ναί! Έχει σκηνογραφικές και εικαστικές αρετές; Αναμφίβολα. Περνάει σωστά μηνύματα; Το δίχως άλλο! Τότε τι μπορεί να έχει πάει στραβά; Συνεχίστε την ανάγνωση Ένα… unpopular opinion για τη σειρά «Maestro»
Μετά την αποφυλάκισή του, ο 30χρονος Βαγγέλης (Βαγγέλης Μουρίκης) αποφασίζει να εγκαταλείψει την Αθήνα και να επιστρέψει στο χωριό του στην Πελοπόννησο. Όσα επακολουθούν, συνθέτουν μια τραγική «Οδύσσεια» κοινωνικής επανένταξης με την υπογραφή του Νίκου Γραμματικού, η οποία μίλα για τη μαζοποίηση των σύγχρονων κοινωνιών και την ορκισμένη εχθρό της: την ελεύθερη βούληση. Συνεχίστε την ανάγνωση Κριτική: «Ο Βασιλιάς» (2002) του Νίκου Γραμματικού
FILM PLANET 