Ο πλανήτης του σινεμά σας καλωσορίζει. Διαβάστε κριτικές για τις ταινίες που κυκλοφορούν, μαζί με απολαυστικά κινηματογραφικά αφιερώματα.
Μετρώντας αντίστροφα για ένα ακόμη ολικό lockdown, «Ο Τρελός Πιερό» είναι η ταινία που μπορεί να σε ταξιδέψει πολύ μακρύτερα από τα νοητά όριά σου. Συνεχίστε την ανάγνωση «Pierrot le Fou» (1965): Ένα road trip ιδεών διά χειρός Ζαν-Λικ Γκοντάρ
Πριν από 60 χρόνια, η αυθάδης σκηνοθετική διάνοια του Ζαν-Λικ Γκοντάρ ύψωσε περήφανα τη «σημαία» του καινοτόμου ρεύματος της νουβέλ βαγκ, καρφώνοντάς τη πάνω στο κουφάρι των απολιθωμένων αντιλήψεων που κυριαρχούσαν στη γαλλική κινηματογραφική βιομηχανία. Το αποτέλεσμα μάς κρατά μέχρι σήμερα… «Με Κομμένη την Ανάσα». Συνεχίστε την ανάγνωση «Breathless» (1960): Ο Γκοντάρ υπογράφει τον μεγαλύτερο θρίαμβο του ριζοσπαστικού σινεμά
«Η Γκαρσονιέρα» («The Apartment») μάς καλεί να την απολαύσουμε ξανά στα σινεμά. Εμείς, σας απαριθμούμε τους λόγους για τους οποίους η χαρακτηριστική 60s κωμωδία του Μπίλι Γουάιλντερ έχει διαχρονική στόφα. Συνεχίστε την ανάγνωση Σε επανέκδοση: «Η Γκαρσονιέρα» (1960)
«Δώδεκα ένορκοι», ή μάλλον «12 οργισμένοι άνδρες», όπως μαρτυρά ο πρωτότυπος τίτλος (σ.σ. «12 Angry Men») του κλασικού δικαστικού δράματος του Σίντνεϊ Λουμέτ, με διαφορετικές καταβολές και προσλαμβάνουσες, καλούνται να αποφασίσουν για την τύχη ενός 18χρονου φερόμενου ως πατροκτόνου. Συνεχίστε την ανάγνωση «Οι Δώδεκα Ένορκοι» (1957): Το σημαντικότερο δικαστικό δράμα που γυρίστηκε ποτέ
Με μοναδικό όπλο την πολυπόθητη καλλιτεχνική ελευθερία που επί δεκαετίες είχε στερηθεί, ο Όρσον Γουέλς διασκευάζει Φραντς Κάφκα και παραδίδει τη «Δίκη» (πρωτ. τίτλος «Le Procès» / αγγλ. «The Trial»), ένα αδιάσειστο τεκμήριο ότι ο κινηματογράφος μπορεί να σταθεί στο ύψος ενός μεγάλου λογοτεχνικού έργου. Συνεχίστε την ανάγνωση «Η Δίκη» (1962): Όταν ο Όρσον Γουέλς υπερέβη τον μύθο του «Πολίτη Κέιν»
Η «Περσόνα», το αψεγάδιαστο υπαρξιακό δράμα του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν επανακυκλοφορεί από σήμερα στους κινηματογράφους. Ευκαιρίας δοθείσης, το Film Planet αποπειράται να λύσει τον δυσκολότερο φιλμικό γρίφο του μεγάλου Σουηδού «δασκάλου». Συνεχίστε την ανάγνωση «Περσόνα» (1966): Το μινιμαλιστικό αριστούργημα του Μπέργκμαν
Ο πρωτοπόρος της νουβέλ βαγκ Ζαν-Λικ Γκοντάρ καλείται να μπει για πρώτη φορά στα καλούπια μιας μεγάλης παραγωγής, με ναυαρχίδα την τεράστια Γαλλίδα σταρ Μπριζίτ Μπαρντό. Αντί όμως για ένα προϊόν ευρείας κατανάλωσης, παραδίδει ένα πολλαπλά αυτοαναφορικό εικαστικό αριστούργημα όπου ανθρώπινες σχέσεις και δημιουργική τέχνη οδηγούνται σε αποσύνθεση. Συνεχίστε την ανάγνωση «Η Περιφρόνηση» (1963): Όταν ο Γκοντάρ μας μύησε στον κινηματογράφο που μισεί
Ο πρωτοπόρος Όρσον Γουέλς δίνει εντυπωσιακή, καινοτόμο κινηματογραφική σκοπιά στο κλασικό θεατρικό έργο του «Οθέλλου», δίχως οι γενναίες του πρωτοβουλίες να αλλοιώνουν τη μαγεία της σαιξπηρικής γραφής. Συνεχίστε την ανάγνωση All time classics: «Othello» (1951)
Στο «Μια Αιωνιότητα και μια Μέρα» («Eternity and a Day»), την ταινία που χάρισε στον Θόδωρο Αγγελόπουλο τον Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες, ο Έλληνας σκηνοθέτης παραμερίζει μια από τις ισχυρότερες ανθρώπινες ψευδαισθήσεις, αυτή της αθανασίας, και στοχάζεται φιλοσοφικά, με μια βουβή απελπισία και μια πικρή απολογιστική ματιά πάνω στην υπαρξιακή ματαιότητα και τις λειψές παρακαταθήκες. Συνεχίστε την ανάγνωση All time classics: «Μια Αιωνιότητα και μια Μέρα» (1998)
Το «Stalker» του Αντρέι Ταρκόφσκι πετυχαίνει να «προσγειώσει» αρτιότερα από ποτέ το είδος της επιστημονικής φαντασίας στο καλούπι ενός αλληγορικού δράματος. Σαν προσωπικός καλλιτεχνικός άθλος, κατατάσσεται στην κορυφή της φιλμογραφίας του αξεπέραστου Ρώσου σκηνοθέτη. Συνεχίστε την ανάγνωση All time classics: «Stalker» (1979)
