Ο πλανήτης του σινεμά σας καλωσορίζει. Διαβάστε κριτικές για τις ταινίες που κυκλοφορούν, μαζί με απολαυστικά κινηματογραφικά αφιερώματα.
Στο «Θεώρημα» του Παζολίνι, πέντε συμβολικά πρόσωπα αποπλανώνται ψυχή τε και σώματι από έναν επίσης συμβολικό εισβολέα, ο οποίος έρχεται να καταδείξει το αδιέξοδο της σύγχρονης αστικής ζωής. Συνεχίστε την ανάγνωση «Το Θεώρημα» (1968): Αποκρυπτογραφώντας την παζολινική αποδόμηση της αστικής οικογένειας
Πρέπει να είσαι τρελός για να θέλεις να δεις αυτή την ταινία! Ή μήπως όχι; Συνεχίστε την ανάγνωση «Salo» (1975): Το κύκνειο άσμα του Παζολίνι παραμένει η πιο αμφιλεγόμενη ταινία όλων των εποχών
Αποτυπώνοντας διεισδυτικά μια κατ’ ευφημισμόν πολιτισμένη, αλλά κατ’ ουσίαν βαθιά συντηρητική και ξενοφοβική δυτική κοινωνία, το «Angst essen Seele auf» του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ μιλά για τις διακρίσεις, τα ταμπού και τη διαχρονική κοινωνική υποκρισία της Γερμανίας. Συνεχίστε την ανάγνωση All time classics: «Ο Φόβος Τρώει τα Σωθικά» (1974) του Ρ. Β. Φασμπίντερ
Με αφορμή τα 20 χρόνια από την πρεμιέρα του εμβληματικού «Mulholland Dr.», εισερχόμαστε στα άδυτα του σουρεαλιστικού εφιάλτη του Ντέιβιντ Λιντς, αποκρυπτογραφώντας την ταινία-σπαζοκεφαλιά που βρέθηκε στην κορυφή της λίστας του BBC με τις 100 καλύτερες ταινίες του 21ου αιώνα. Συνεχίστε την ανάγνωση «Οδός Μαλχόλαντ» (2001): Αναλύοντας το κινηματογραφικό magnum opus του Ντέιβιντ Λιντς
Στο «Chungking Express» (1994) του στιλίστα Γουόνγκ Καρ Βάι, δύο ερωτικές ιστορίες από το νυχτερινό αστικό σύμπλεγμα του Χονγκ Κονγκ συνεπαίρνουν ολοκληρωτικά τους πιο απαιτητικούς σινεφίλ οφθαλμούς, απευθύνοντας κάλεσμα για απόδραση από τις βολικές ρουτίνες που βαλτώνουν τις ζωές μας. Συνεχίστε την ανάγνωση All time classics: «Chungking Express» (1994)
Μετρώντας αντίστροφα για ένα ακόμη ολικό lockdown, «Ο Τρελός Πιερό» είναι η ταινία που μπορεί να σε ταξιδέψει πολύ μακρύτερα από τα νοητά όριά σου. Συνεχίστε την ανάγνωση «Pierrot le Fou» (1965): Ένα road trip ιδεών διά χειρός Ζαν-Λικ Γκοντάρ
Πριν από 60 χρόνια, η αυθάδης σκηνοθετική διάνοια του Ζαν-Λικ Γκοντάρ ύψωσε περήφανα τη «σημαία» του καινοτόμου ρεύματος της νουβέλ βαγκ, καρφώνοντάς τη πάνω στο κουφάρι των απολιθωμένων αντιλήψεων που κυριαρχούσαν στη γαλλική κινηματογραφική βιομηχανία. Το αποτέλεσμα μάς κρατά μέχρι σήμερα… «Με Κομμένη την Ανάσα». Συνεχίστε την ανάγνωση «Breathless» (1960): Ο Γκοντάρ υπογράφει τον μεγαλύτερο θρίαμβο του ριζοσπαστικού σινεμά
«Η Γκαρσονιέρα» («The Apartment») μάς καλεί να την απολαύσουμε ξανά στα σινεμά. Εμείς, σας απαριθμούμε τους λόγους για τους οποίους η χαρακτηριστική 60s κωμωδία του Μπίλι Γουάιλντερ έχει διαχρονική στόφα. Συνεχίστε την ανάγνωση Σε επανέκδοση: «Η Γκαρσονιέρα» (1960)
«Δώδεκα ένορκοι», ή μάλλον «12 οργισμένοι άνδρες», όπως μαρτυρά ο πρωτότυπος τίτλος (σ.σ. «12 Angry Men») του κλασικού δικαστικού δράματος του Σίντνεϊ Λουμέτ, με διαφορετικές καταβολές και προσλαμβάνουσες, καλούνται να αποφασίσουν για την τύχη ενός 18χρονου φερόμενου ως πατροκτόνου. Συνεχίστε την ανάγνωση «Οι Δώδεκα Ένορκοι» (1957): Το σημαντικότερο δικαστικό δράμα που γυρίστηκε ποτέ
Με μοναδικό όπλο την πολυπόθητη καλλιτεχνική ελευθερία που επί δεκαετίες είχε στερηθεί, ο Όρσον Γουέλς διασκευάζει Φραντς Κάφκα και παραδίδει τη «Δίκη» (πρωτ. τίτλος «Le Procès» / αγγλ. «The Trial»), ένα αδιάσειστο τεκμήριο ότι ο κινηματογράφος μπορεί να σταθεί στο ύψος ενός μεγάλου λογοτεχνικού έργου. Συνεχίστε την ανάγνωση «Η Δίκη» (1962): Όταν ο Όρσον Γουέλς υπερέβη τον μύθο του «Πολίτη Κέιν»
FILM PLANET 