Ο πλανήτης του σινεμά σας καλωσορίζει. Διαβάστε κριτικές για τις ταινίες που κυκλοφορούν, μαζί με απολαυστικά κινηματογραφικά αφιερώματα.
Είναι το «Maestro» του Χριστόφορου Παπακαλιάτη μια αξιοπρόσεκτη προσπάθεια για τα δεδομένα της ελληνικής τηλεόρασης; Ναί! Έχει σκηνογραφικές και εικαστικές αρετές; Αναμφίβολα. Περνάει σωστά μηνύματα; Το δίχως άλλο! Τότε τι μπορεί να έχει πάει στραβά; Συνεχίστε την ανάγνωση Ένα… unpopular opinion για τη σειρά «Maestro»
Στο «Θεώρημα» του Παζολίνι, πέντε συμβολικά πρόσωπα αποπλανώνται ψυχή τε και σώματι από έναν επίσης συμβολικό εισβολέα, ο οποίος έρχεται να καταδείξει το αδιέξοδο της σύγχρονης αστικής ζωής. Συνεχίστε την ανάγνωση «Το Θεώρημα» (1968): Αποκρυπτογραφώντας την παζολινική αποδόμηση της αστικής οικογένειας
Με αφορμή τα 20 χρόνια από την πρεμιέρα του εμβληματικού «Mulholland Dr.», εισερχόμαστε στα άδυτα του σουρεαλιστικού εφιάλτη του Ντέιβιντ Λιντς, αποκρυπτογραφώντας την ταινία-σπαζοκεφαλιά που βρέθηκε στην κορυφή της λίστας του BBC με τις 100 καλύτερες ταινίες του 21ου αιώνα. Συνεχίστε την ανάγνωση «Οδός Μαλχόλαντ» (2001): Αναλύοντας το κινηματογραφικό magnum opus του Ντέιβιντ Λιντς
Με μοναδικό όπλο την πολυπόθητη καλλιτεχνική ελευθερία που επί δεκαετίες είχε στερηθεί, ο Όρσον Γουέλς διασκευάζει Φραντς Κάφκα και παραδίδει τη «Δίκη» (πρωτ. τίτλος «Le Procès» / αγγλ. «The Trial»), ένα αδιάσειστο τεκμήριο ότι ο κινηματογράφος μπορεί να σταθεί στο ύψος ενός μεγάλου λογοτεχνικού έργου. Συνεχίστε την ανάγνωση «Η Δίκη» (1962): Όταν ο Όρσον Γουέλς υπερέβη τον μύθο του «Πολίτη Κέιν»
Καμουφλαρισμένο κάτω από το περιτύλιγμα ενός sci-fi έπους, το «Ad Astra» συμπεριφέρεται ως ένα άριστα δομημένο ψυχολογικό δράμα που εξερευνά με γενναιότητα τον δεσμό πατέρα-υιού. Συνεχίστε την ανάγνωση Κριτική για το «Ad Astra»
Πρωτοποριακά δομημένο ψυχαναλυτικό πορτρέτο ενός σίριαλ κίλερ και ταυτοχρόνως ρωμαλέα σπουδή πάνω στην ψυχοσύνθεση του όχλου, «Ο Δράκος του Ντίσελντορφ» («Μ», 1931) είναι ένα πολυεπίπεδο, τολμηρό αριστούργημα. Συνεχίστε την ανάγνωση All time classics: «M» (1931)
Με πρωταγωνιστές τους Σον Πεν και Μελ Γκίμπσον, «Ο Καθηγητής και ο Τρελός» («The Professor and The Madman») είναι μια αληθινή ιστορία παραφροσύνης, ιδιοφυΐας και εμμονής. Συνεχίστε την ανάγνωση Κριτική για το «The Professor and The Madman»
Ο 44χρονος «art-house» Νορβηγός δημιουργός Γιόακιμ Τρίερ επιλέγει να διαφοροποιηθεί αισθητά από την έως τώρα φιλμογραφία του με το μεταφυσικό θρίλερ «Thelma». Συνεχίστε την ανάγνωση Κριτική για το «Thelma»
Το «You Were Never Really Here» («Δεν Ήσουν Ποτέ Εδώ») της Λιν Ράμσεϊ είναι ένα έργο αφηγηματικά λιτό και συνάμα εικαστικά άρτιο, με μια άψογη ερμηνεία από τον Χοακίν Φίνιξ. Συνεχίστε την ανάγνωση Κριτική για το «You Were Never Really Here»
Ως υποτονικό «character study» το «Personal Shopper: Η βοηθός» λειτουργεί πολύ καλύτερα από ό,τι όταν πελαγοδρομεί ανάμεσα σε διαφορετικά κινηματογραφικά είδη. Συνεχίστε την ανάγνωση Κριτική για το «Personal Shopper»
FILM PLANET 