Ο πλανήτης του σινεμά σας καλωσορίζει. Διαβάστε κριτικές για τις ταινίες που κυκλοφορούν, μαζί με απολαυστικά κινηματογραφικά αφιερώματα.
Αποτυπώνοντας διεισδυτικά μια κατ’ ευφημισμόν πολιτισμένη, αλλά κατ’ ουσίαν βαθιά συντηρητική και ξενοφοβική δυτική κοινωνία, το «Angst essen Seele auf» του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ μιλά για τις διακρίσεις, τα ταμπού και τη διαχρονική κοινωνική υποκρισία της Γερμανίας. Συνεχίστε την ανάγνωση All time classics: «Ο Φόβος Τρώει τα Σωθικά» (1974) του Ρ. Β. Φασμπίντερ
Σε ένα μιούζικαλ που κινείται έξω από τις κλασσικές κατευθυντήριες και σίγουρα δεν προτείνεται για διασκέδαση, ο σπουδαίος Γάλλος εικονοπλάστης Λεός Καράξ «προσγειώνει» τη ρομαντική φύση του είδους στη σκοτεινή άβυσσο της τοξικής αρρενωπότητας, απογειώνοντας όμως τις αισθήσεις. Συνεχίστε την ανάγνωση Κριτική: «Annette» του Λεός Καράξ
Μετρώντας αντίστροφα για ένα ακόμη ολικό lockdown, «Ο Τρελός Πιερό» είναι η ταινία που μπορεί να σε ταξιδέψει πολύ μακρύτερα από τα νοητά όριά σου. Συνεχίστε την ανάγνωση «Pierrot le Fou» (1965): Ένα road trip ιδεών διά χειρός Ζαν-Λικ Γκοντάρ
«Η Γκαρσονιέρα» («The Apartment») μάς καλεί να την απολαύσουμε ξανά στα σινεμά. Εμείς, σας απαριθμούμε τους λόγους για τους οποίους η χαρακτηριστική 60s κωμωδία του Μπίλι Γουάιλντερ έχει διαχρονική στόφα. Συνεχίστε την ανάγνωση Σε επανέκδοση: «Η Γκαρσονιέρα» (1960)
Ο πρωτοπόρος της νουβέλ βαγκ Ζαν-Λικ Γκοντάρ καλείται να μπει για πρώτη φορά στα καλούπια μιας μεγάλης παραγωγής, με ναυαρχίδα την τεράστια Γαλλίδα σταρ Μπριζίτ Μπαρντό. Αντί όμως για ένα προϊόν ευρείας κατανάλωσης, παραδίδει ένα πολλαπλά αυτοαναφορικό εικαστικό αριστούργημα όπου ανθρώπινες σχέσεις και δημιουργική τέχνη οδηγούνται σε αποσύνθεση. Συνεχίστε την ανάγνωση «Η Περιφρόνηση» (1963): Όταν ο Γκοντάρ μας μύησε στον κινηματογράφο που μισεί
Ο πρωτοπόρος Όρσον Γουέλς δίνει εντυπωσιακή, καινοτόμο κινηματογραφική σκοπιά στο κλασικό θεατρικό έργο του «Οθέλλου», δίχως οι γενναίες του πρωτοβουλίες να αλλοιώνουν τη μαγεία της σαιξπηρικής γραφής. Συνεχίστε την ανάγνωση All time classics: «Othello» (1951)
Κάτι παραπάνω από εικοσιένα χρόνια μετά τη «Λεπτή Κόκκινη Γραμμή», ο Αμερικανός δεξιοτέχνης Τέρενς Μάλικ επισκέπτεται ξανά την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου με το επικό ιστορικό δράμα «A Hidden Life» («Μία Κρυφή Ζωή»). Συνεχίστε την ανάγνωση Κριτική για το «A Hidden Life»
Πώς είναι δυνατό να εκμοντερνίσεις ένα χιλιοδιασκευασμένο best seller του 1868 χωρίς να βάλεις τρικλοποδιά στον εαυτό σου; Η Γκρέτα Γκέργουιγκ επιστρέφει και δίνει την αποστομωτική απάντηση μέσα από τις «Μικρές Κυρίες» («Little Women»), ένα έργο που φέρει φαρδιά-πλατιά τη… νεωτεριστική της ματιά. Συνεχίστε την ανάγνωση Κριτική για το «Little Women»
Στο «Marriage Story» («Ιστορία Γάμου»), ο Νόα Μπάουμπακ προβαίνει σε μια απολύτως ρεαλιστική και επίγεια καταγραφή συναισθημάτων και σκηνών που βιώνουν δύο άνθρωποι διανύοντας την άχαρη και σκληρή διαδρομή από τον κοινό στο χωριστό βίο. Συνεχίστε την ανάγνωση Κριτική για το «Marriage Story»
Δύο χρόνια μετά το οσκαρικό «Moonlight», ο Μπάρι Τζένκινς επιστρέφει με το «If Beale Street Could Talk» («Εάν η Οδός Μπιλ Μπορούσε να Μιλήσει»), ένα ρομαντικό δράμα εποχής με έντονες κοινωνικές ανησυχίες. Συνεχίστε την ανάγνωση Κριτική για το «If Beale Street Could Talk»
FILM PLANET 