Κριτική: «Bullet Train» του Ντέιβιντ Λέιτς

Κριτική: «Bullet Train» του Ντέιβιντ Λέιτς

Συντονισμένο σε δοκιμασμένες αναλογίες χιούμορ, αεικίνητης «σλάπστικ» δράσης και γραφικής βίας, το φαντασμαγορικό, δημιουργικά χορογραφημένο θεματικό σετ της γιαπωνέζικης υπερταχείας πλαισιώνει ένα εξαιρετικό ensemble καστ με επικεφαλής τον Μπραντ Πιτ, στον ρόλο του πιο πολιτικά ορθού hitman που έχουμε δει στο σινεμά! Συνεχίστε την ανάγνωση Κριτική: «Bullet Train» του Ντέιβιντ Λέιτς

Αποχαιρετώντας τον Κωνσταντίνο Τζούμα και τη «Γλυκιά Συμμορία» του

Αποχαιρετώντας τον Κωνσταντίνο Τζούμα και τη «Γλυκιά Συμμορία» του

Τελικά πεθαίνουν οι θρύλοι σαν τον Τάκη Μόσχο, τον Τάκη Σπυριδάκη και τον Κωνσταντίνο Τζούμα; Μια επίσκεψη στο θερινό «Στέλλα» για την προβολή της «Γλυκιάς συμμορίας» (1983) μάς έδωσε την απάντηση. Συνεχίστε την ανάγνωση Αποχαιρετώντας τον Κωνσταντίνο Τζούμα και τη «Γλυκιά Συμμορία» του

«No Time to Die»: Ένα συναισθηματικά φορτισμένο αντίο στον Μποντ του Ντάνιελ Κρεγκ

«No Time to Die»: Ένα συναισθηματικά φορτισμένο αντίο στον Μποντ του Ντάνιελ Κρεγκ

Ο Κάρι Φουκουνάγκα («True Detective») παραδίδει μια ταινία-φόρο τιμής που δεν μοιάζει με καμία από τις προηγούμενες του εμβληματικού πράκτορα 007. Συνεχίστε την ανάγνωση «No Time to Die»: Ένα συναισθηματικά φορτισμένο αντίο στον Μποντ του Ντάνιελ Κρεγκ

«Οδός Μαλχόλαντ» (2001): Αναλύοντας το κινηματογραφικό magnum opus του Ντέιβιντ Λιντς

«Οδός Μαλχόλαντ» (2001): Αναλύοντας το κινηματογραφικό magnum opus του Ντέιβιντ Λιντς

Με αφορμή τα 20 χρόνια από την πρεμιέρα του εμβληματικού «Mulholland Dr.», εισερχόμαστε στα άδυτα του σουρεαλιστικού εφιάλτη του Ντέιβιντ Λιντς, αποκρυπτογραφώντας την ταινία-σπαζοκεφαλιά που βρέθηκε στην κορυφή της λίστας του BBC με τις 100 καλύτερες ταινίες του 21ου αιώνα. Συνεχίστε την ανάγνωση «Οδός Μαλχόλαντ» (2001): Αναλύοντας το κινηματογραφικό magnum opus του Ντέιβιντ Λιντς

Κριτική για το «Tenet»

Κριτική για το «Tenet»

Ο Κρίστοφερ Νόλαν επέστρεψε αποφασισμένος να καθηλώσει, όμως ο υπερβάλλων ζήλος του μάς δίχασε. Παρακολουθήσαμε το «Tenet» και σας μεταφέρουμε τη γνώμη μας για την ταινία που φιλοδοξεί να επανεκκινήσει εκκωφαντικά τη βιομηχανία του σινεμά μετά την καραντίνα. Συνεχίστε την ανάγνωση Κριτική για το «Tenet»

«Η Δίκη» (1962): Όταν ο Όρσον Γουέλς υπερέβη τον μύθο του «Πολίτη Κέιν»

«Η Δίκη» (1962): Όταν ο Όρσον Γουέλς υπερέβη τον μύθο του «Πολίτη Κέιν»

Με μοναδικό όπλο την πολυπόθητη καλλιτεχνική ελευθερία που επί δεκαετίες είχε στερηθεί, ο Όρσον Γουέλς διασκευάζει Φραντς Κάφκα και παραδίδει τη «Δίκη» (πρωτ. τίτλος «Le Procès» / αγγλ. «The Trial»), ένα αδιάσειστο τεκμήριο ότι ο κινηματογράφος μπορεί να σταθεί στο ύψος ενός μεγάλου λογοτεχνικού έργου. Συνεχίστε την ανάγνωση «Η Δίκη» (1962): Όταν ο Όρσον Γουέλς υπερέβη τον μύθο του «Πολίτη Κέιν»

«Περσόνα» (1966): Το μινιμαλιστικό αριστούργημα του Μπέργκμαν

«Περσόνα» (1966): Το μινιμαλιστικό αριστούργημα του Μπέργκμαν

Η «Περσόνα», το αψεγάδιαστο υπαρξιακό δράμα του Ίνγκμαρ Μπέργκμαν επανακυκλοφορεί από σήμερα στους κινηματογράφους. Ευκαιρίας δοθείσης, το Film Planet αποπειράται να λύσει τον δυσκολότερο φιλμικό γρίφο του μεγάλου Σουηδού «δασκάλου». Συνεχίστε την ανάγνωση «Περσόνα» (1966): Το μινιμαλιστικό αριστούργημα του Μπέργκμαν

Κριτική για το «The Lighthouse»

Κριτική για το «The Lighthouse»

Με αρωγό δύο ερμηνείες υψηλού καλλιτεχνικού διαμετρήματος από τους Γουίλεμ Νταφόε και Ρόμπερτ Πάτινσον, «Ο Φάρος» («The Lighthouse») του Ρόμπερτ Έγκερς θέτει τα θεμέλια ενός σκοτεινού υπαρξιακού αινίγματος πάνω σε διάσημους μύθους και φολκλόρ ιστορίες, αντλώντας παράλληλα έμπνευση από τον εξπρεσιονιστικό τρόμο του βωβού γερμανικού κινηματογράφου. Συνεχίστε την ανάγνωση Κριτική για το «The Lighthouse»